PAD KOMUNIZMA U RUMUNIJI 1989.
Rumunska revolucija 1989. godine bila je jedina nasilna smjena komunističkog režima u istočnoj Evropi. Uzroci revolucije u Rumuniji nalazili su se u općem nezadovoljstvu stanovništva prema komunističkom režimu. Siromaštvo i bijeda došli su do vrhunca. Čaušeskuovo vođenje zemlje sa naglaskom na otplatu velikog stranog duga i na gradnji ogromnih projekata doveli su do naglog siromaštva stanovništva.
Jedan od rijetkih koji se usudio da glasno kritikuje situaciju u Rumuniji bio je sveštenik Laslo Tekeš iz Temišvara. Kao pripadnik mađarske manjine, on je u propovjedima kritikovao tzv. sistematizaciju zemlje. Nezadovoljstvo je izrazio i u jednom intervjuu koji je tajno dao dvojici kanadskih novinara a koji je emitovan na jednoj mađarskoj televiziji.
Upravo je taj intervju uznemirio rumunsku komunističku vrhušku. Čaušesku je govorio o zavjeri iz Budimpešte i naredio da Laslo Tekeš bude prognan iz Temišvara. Ali 15. decembra 1989. se pred Tekešovom kućom okupilo nekoliko stotina ljudi kako bi ga zaštitili od agenata Sekuritatee. Njegov protest je odjednom i neobjašnjivo prerastao u masovne demonstracije podrške svih naroda iz oblasti Temišvara. Snage reda, prije svega Sekuritatea, otvorile su 17. decembra vatru na demonstrante. I tako su počeli događaji koje Rumuni zovu revolucijom i koji su zapalili zemlju i doveli do pada komunističke diktature u toj zemlji.
Iz Temišvara nemiri su se veoma brzo preselili u prijestonicu Bukurešt, na glavni gradski trg na kojima je učestvovalo oko 100.000 ljudi. Predsjednik Čaušesku je 21. decembra odlučio da se obrati demonstrantima sa balkona zgrade partijskog komiteta. Govor je održan pred 100.000 demonstranata. Tokom govora Čaušesku je bio siguran da će ga masa podržati velikim apluzom. Međutim, aplauz je dobio samo od onih u prednjim redovima. Iznenada, tokom Čaušeskuovog govora, počeli su neredi među okupljenom masom koji su bili praćeni bombama, požarima, hicima… Došlo je do sukoba između tajne policije i okupljene mase. Snage reda – milicija i vojska, dobro raspoređeni i naoružani, krenule su u obračun sa demonstrantima i tokom noći raščistile trg, ubivši desetine protestanata, uglavnom mladih. Čaušesku je bio primoran da se povuče u zgradu komiteta.
Nikolae Čaušesku je organizovao novi miting sljedećeg dana, 22. decembra 1989. godine. Međutim, stvari su izmakle kontroli. Ljudi pristigli iz provncije za miting probili su policijske barikade. Nikolae Čaušesku bio je primoran da napusti Bukurešt odakle je prebačen u Trgovište gdje je uhapšen.
U protestima, neredima i borbama sa „snagama reda“ širom zemlje poginulo je 1.166 ljudi, a ranjeno više hiljada!
