KLEOPATRA – fatalna faraonka
Kleopatra VII je bila posljednja, a vjerojatno i najpoznatija egipatska kraljica u vrijeme čije je vladavine Egipat dosegao svoj najveći opseg u cijeloj svojoj historiji. Velike zasluge za ovu činjenicu mogu se pripisati velikom rimskom vojskovođi Marku Antoniju posljednjoj velikoj ljubavi slavne kraljice, te ocu troje njene djece. Prije Marka Antonija Kleopatra bila i u vezi sa Julijem Cezarom, kojemu je i rodila sina Cezariona. Ona je jedna od najpoznatijih žena u historiji, čuvena po svojoj nenadmašnoj ljepoti i intelektu. Međutim, postoje neke zanimljivosti o njoj koje nisu općepoznate.
Njeno puno ime bilo je Kleopatra Tea VII Filopator, iz dinastije Ptolomeja ili Ptolomejevića i bila je posljednja egipatska faraonka. Rođena krajem 69. godine stare ere ili početkom 70. godine stare ere, a umrla 12. augusta 30. godine stare ere.
Kleopatra je započela svoju vladavinu uz svog oca Ptolomeja XII, a nastavila je kasnije sa svojom mlađom braćom, Ptolomejem XIII i Ptolomejem XIV, s kojima je u određenim razdobljima vladavine stupila u brak. Prema egipatskom zakonu, da bi mogla vladati, Kleopatra je morala imati suvladara, tako da se morala udati za mlađeg brata. Ono što je potrebno naglasiti je su incestoidni brakovi na egipatskom dvoru bili sasvim uobičajena pojava, a brakovi su često sklapani dok su još bili djeca i to najčešće zbog smrti faraona ili nekih drugih političkih ambicija.
Rimska propaganda prikazala je Kleopatru kao lukavu zavodnicu koja je svoju seksualnu privlačnost koristila kao političko oružje. No, njezina pamet bila joj je najveći adut. Govorila je čak desetak jezika i poznavala je matematiku, filozofiju, oratorij i astronomiju.
Kleopatra je vjerovala da je živuća boginja i zato je često koristila lukave načine za povezivanje s potencijalnim saveznicima i jačanjem statusa. Kada je Julije Cezar stigao u Aleksandriju, znala je da joj njezin tadašnji brat-suprug Ptolomej XIII neće dopustiti da ga upozna pa se zamotala u tepih i ubacila u Julijeve privatne odaje. Cezar je bio očaran Kleopatrinom ljepotom, te su njih dvoje uskoro postali ljubavnici i saveznici. Devet mjeseci poslije, Kleopatra je rodila njihovog sina Cezariona, što znači „mali Cezar“. Rođenjem sina Cezariona, Kleopatra je utvrdila svoju moć i postala još samouvjerenija. Donosila je sve ključne državne odluke, potpisivala dokumente, upravljala vojskom i mornaricom, nadgledala raspored sjetve.
Zbog rođenja sina Julije Cezar je odustao od svojih planova da anektira Egipat i pripoji ga Rimskom carstvu, nego je podržao Kleopatrino vraćanje na prijestolje. Nakon rata između Ptolomeja XIII i Rimske vojske koji je trajao šest mjeseci, Cezar je uistinu vratio Kleopatru na prijestolje oženivši ju za još mlađeg brata Ptolomeja XIV, koji je postao njen suvladar.
Kleopatra je 46. godine stare ere odlučila živjeti s Cezarom u Rimu, što je napravilo pravu pometnju u gradu jer Cezar nije krio da mu je ljubavnica. U svojoj zemlji neprikosnovena i obožavana kraljica, u Rimu je dočekana kao razvratna i rasipna bludnica, koja je potpuno omađijala Cezara. Ispostavilo se da je njen dolazak bio koban, jer se dogodio uporedo sa nemirima u gradu „opšte pometnje i haosa“. Nakon Cezarovog ubistva u Senatu, Kleopatra je odmah morala pobjeći iz Rima, ali je za sobom ostavila priličan utisak.
U Rimskom carstvu ponovno je započeo građanski rat na čelu s Oktavijanom i Markom Antonijem (Cezarovci) s jedne strane, te Brutom (ubicom Cezara) i Kasijom s druge strane. Naravno, Kleopatra je stala na stranu Cezarovaca, te im finansijski pomagala tokom rata, u zamjenu za njihovo priznavanje njenog sina kao suvladara.
Kleopatra se na kraju udala za Marka Antonija i s njim imala troje djece, ali je njihov odnos svejedno izazvao masovni skandal u Rimu. Antonijev suparnik Oktavijan pokušao je okrenuti narod protiv Antonija, govoreći da je izdajica jer je pod utjecajem intrigantne zavodnice.
Zato je Rimski senat proglasio rat Kleopatri, a sukob je dosegao vrhunac 31. godine stare ere u velikoj pomorskoj bitci kod Akcija. Nakon poraza Kleopatra i Marko Antonije okončali su živote jedno za drugim. Najpre je on zabio u sebe mač i izdahnuo u njenom naručju.
Postoji nekoliko verzija oko smrti Kleopatre, a najpoznatija je ona u kojoj je dopustila da ju ugrize zmija. Oktavije ju je navodno zarobio, a plan mu je bio da ju odvede u Rim kao vlastiti trofej što ona nije htjela dopustiti. Druge verzije govore da je bila otrovana, zatim da ju je ubio sam Marko Antonije ili da se sama otrovala na neki drugi način, jer smrt od uboda egipatske kobre je vrlo bolna i dugotrajna. Hroničar Plutarh tvrdi da ono što se stvarno desilo nije nikom poznato. On kaže da je poznato da je Kleopatra skrivala otrov u svojim češljevima, a historičar Strabon navodi da je vjerovatno nanela smrtonosnu kremu. Nakon smrti Kleopatre, ubijen je i njen sin Cezarion, a troje djece Marka Antonija je pošteđeno, te odvedeno u Rim, gdje se o njima brinula žena Marka Antonija, Oktavija, ujedno i Oktavijanova sestra. Nakon njezine smrti izumrla je kraljevska loza i Egipat je postao dio Rimskog Carstva.
Kleopatrina grobnica nije otkrivena. Vrlo su male šanse da će se tako nešto dogoditi u budućnosti jer se cijeli dio kraljevske četvrti Aleksandrije s rezidencijskim palačama i vjerojatnim grobnicama vladara danas nalazi pod morem.
