JASER ARAFAT – Palestinski simbol otpora
Palestinski predsjednik Jaser Arafat, kojeg su njegovi pratioci zvali Abu Amar, rođen je 4. augusta 1929. godine u gradu Kan Junuzu u Gazi kao Abdel-Rahman Abdel-Raouf Arafat al-Qudwa al-Husseini. Bio je šesti između svoje braće i sestara. Majka mu je umrla kada je imao 4 godine i otac ga šalje kod rodbine u Jerusalim, gdje je svjedočio počecima palestinske revolucije 1936. Sljedeće godine Arafat se preselio živjeti s ocem u Kairo, gdje je završio osnovno obrazovanje i stekao egipatski naglasak. Potom je studirao građevinarstvo u Kairu i diplomirao 1951. godine.
Nakon toga otputovao je u Kuvajt gdje je radio kao arhitekt. Počeo je stvarati grupe prijatelja koji su u Kuvajt došli iz Gaze. Te su se grupe na kraju razvile u pokret Fatah, koji je stekao primat u oružanoj borbi za oslobođenje Palestine.
Tokom prvog arapskog samita 1964. godine, na koji ga je pozvao egipatski predsjednik Naser, osnovana je Palestinska oslobodilačka organizacija (PLO) koja izražava volju Palestinaca, iznosi njihove zahtjeve i poziva na samoodređenje. Arafat je 1969. godine postao šef izvršnog odbora PLO. Putovao je svijetom kako bi podigao svijest o Palestini, sastajući se sa svim predsjednicima i vođama iz svih država svijeta.
Na Arapskom samitu 1974. godine PLO je priznata za jedinog legitimnog predstavnika palestinskog naroda. Odluka je dovela do toga da su mnoge zemlje priznale organizaciju i prava Palestinaca, čemu su se Sjedinjene Države i Izrael opirali 19 godina, do sporazuma postignutog u Oslu 1993. godine.
PLO je pokrenuo ustanak (intifada) protiv izraelske okupacije na Zapadnoj obali i u Gazi 1987. godine. Sjedinjene Države tada su odlučile da se mir na Bliskom istoku ne može usvojiti bez rezolucije za Palestinu. Tada su započeti pregovori što je dovelo do sporazuma o međusobnom priznanju između Izraela i PLO-a, kao i do uspostavljanja palestinske autonomije u zonama iz kojih se Izrael povukao. Sporazum iz Osla potpisali su Jicak Rabin, tada izraelski premijer, i Šimon Peres, tadašnji ministar vanjskih poslova, uz Bila Klintona. Arafat je 1994. godine zajedno s Rabinom i Peresom dobio Nobelovu nagradu za mir.
Arafat se 1. jula 1994. vratio u Gazu, gdje je proglasio uspostavu palestinske države sa glavnim gradom Jerusalimom.
Arafat je tada počeo graditi na oslobođenim teritorijama. Uspostavljene su mreže vode i električne energije, škole, bolnice i aerodrom. Arafat je 24. septembra 1995. u egipatskom gradu Taba potpisao sporazum s Rabinom, predviđajući povlačenje Izraela iz svih gradova na Zapadnoj obali, koji je potom proveden.
Jaser Arafat i izraelski premijer Benjamin Natanjahu potpisali su 1997. godine sporazum o vraćanju grada Al-Khalil Palestincima, a 1998. godine potpisan je Memorandum o vraćanju pod Palestinsku samoupravu više teritorija na Zapadnoj obali i otvaranja prijelaza između Gaze i Zapadne obale, dok su Palestinci obećali prekid podrške terorističkim akcijama protiv Izraela.
Situacija se pogoršala nakon neuspjeha u pregovorima između Arafata i bivšeg izraelskog premijera Ehuda Baraka oko povlačenja iz istočnog Jerusalima, nakon čega je uslijedio nasilni upad bivšeg premijera Ariela Šarona džamiji Al-Aksa, što je dovelo do sukoba između izraelskih trupa i Palestinaca, što je pokrenulo drugu Intifadu.
Pogoršale su se veze između Arafata i nove američke administracije pod vodstvom Džordža Buša (mlađeg), koja je prihvatila izraelsku stranu. I SAD i Izrael tvrdili su da palestinska strana podupire terorističke akcije protiv Izraela.
Izraelske trupe opkolile su Arafata u njegovom predsjedničkom sjedištu u gradu Ramala u martu 2002. godine, a zatim su mu dopustile kretanje na ograničenim mjestima na Zapadnoj obali.
Zbog bolesti odlazi na liječenje 27. oktobra 2004. u Pariz. Umro je 11. novembra 2004. godine. Nakon učestalih glasina o tome da je otrovan, 2012. urađena je autopsija njegovih posmrtnih ostataka. Švajcarski stručnjaci u izvještaju od 108 stranica navode da rezultati analize potvrđuju teoriju po kojoj je Arafatova smrt posljedica trovanja radioaktivnim polonijumom. U Arafatovim rebrima, kuku ali i u zemlji u grobnici u kojoj su ležali njegovi posmrtni ostaci, pronađena je visoka koncentracija polonijuma, koja je 18 puta veća od normalne. Izrael odbacuje optužbe o umješanosti u ubistvo dok je njegova udovica izjavila da je Jaser Arafat imao puno neprijatelja, pa čak i među samim Palestincima.