NAJMOĆNIJE KRALJICE U HISTORIJI

Poznata poslovica kaže: “Da žene vladaju svijetom, ne bi bilo ratova.” Nepoznati autor dodao joj je svoj nastavak, koji glasi: “Da žene vladaju svijetom, ne bi bilo ratova. Samo gomila zemalja koje ne pričaju jedna s drugom”.

Žene jesu itekako vladale. Ovo su najpoznatije od njih…

Hatšepsut (1508 pne – 1458 pne)

Hatšhepsut je bila jedna od najmoćnijih žena drevnog svijeta. Bila je peti faraon osamnaeste dinastije Starog Egipta i vladala je duže nego bilo koja druga žena u egipatskoj historiji. Hatšepsut je bila udata za svog bolesnog polubrata Tutmozisa II, i njih dvoje su počeli da vladaju nakon smrti svog oca Tutmozisa I, 1492. godine pne. Tutmozis II je umro 1479. godine pne, a Hatšepsut je nastavila vladati sama do smrti 1458. godine pne.

Mnogi egiptolozi i historičari vjeruju da je Hatšepsut bila jedan od najuspješnijih monarha Starog Egipta. Naručila je mnoge građevinske projekte i ponovno uspostavila trgovačke mreže koje su poremetile okupatorske planove Hiksa u drugom međudinastičkom razdoblju. Hatšepsut je vodila i veliku ekspediciju u zemlju Punt, bogatu zemlju na jugu Egipta. Vjeruje se da je Hatšepsut vodila uspješne vojne kampanje u Nubiji, Levantu i Siriji za vrijeme svoje vladavine.

Kleopatra (69 pne – 30 pne)

Posljednja nasljednica faraona, poznata kao velika zavodnica koja je osvojila najveće rimske vladare kao što Cezar i Marko Antonije, navodno je najviše šarmirala svojom osobnošću, melodičnim glasom, zapanjujućim stilom i nevjerojatnim intelektom. Poznavala je 12 jezika te je impresionirala zavidnim znanjem iz filozofije, govorništva, matematike i astronomije.

Iako je ubila svoje sestre, izdala ljubav svog života i bila veoma promiskuitetna kako bi dosegla moćne pozicije u državi, ostala je upamćena kao jedna od najsposobnijih žena u historiji, čije su dominantne osobine bile odlučnost i inteligencija. Vrhunac je dostigla prije četrdesete godine, kada je odlučila da oduzme sebi život − umrla je od posljedica ujeda zmije otrovnice!

Izabela I od Kastilje (1451 – 1504)

Bila je ćerka Huana II od Kastilje i njegove druge žene, Izabele od Portugala. Izabela I je vladala sa svojim suprugom Ferdinandom Aragonskim od 1474. do smrti 1504. Zapamćena po finansiranju putovanja Kristofora Kolumba na zapad, pokretanju španske inkvizicije i objedinjavanju preostalih nezavisnih španskih kraljevstava u jedan narod.

S druge strane, upamćena je kao vladarka koja je mučila, protjerivala i ubijala jevreje i muslimane. Ne zna se broj ubijenih pod njenom naredbom, a mučenja koja je osmišljavala bila su raznovrsna.

Elizabeta I (1533 – 1603)

Elizabeta je bila kći kralja Henrika VIII i njegove druge žene Ane Bolejn i vladala je od 1558. do smrti 1603. Bila je posljednji monarh dinastije Tudor a njena vladavina je poznata kao “Elizabetanska era”. Osim uspješnog vladanja svojom zemljom, jedna od glavnih misija ove kraljice bila je dokazati da žene mogu biti jednako moćni vladari kao i muškarci.

Poznata je kao jedina engleska kraljica koja se nikad nije udala, unatoč brojnim kraljevima i vojvodama koji su prosili njezinu ruku. Tvrdila je da je udata za svoju zemlju. Kao studentica studirala je grčki, latinski, retoriku i filozofiju. Kad je došla na vlast, transformisala je engleski dvor u centar za pjesnike, pisce, muzičare i naučnike.

Elizabeta je također transformisala Englesku iz katoličke nacije u protestantsku. Unatoč svojim protestantskim simpatijama, Elizabeta je bila poznata kao tolerantna prema svim religijama u Engleskoj. Njezinu vladavinu i religijsku transformaciju žestoko su osporile druge evropske katoličke države.

Marija Terezija od Austrije (1717 – 1780)

Naslijedila je svog oca, svetog rimskog cara Karla VI. Marija Terezija dovela je mnoge ekonomske i političke promjene u svoje carstvo. Povećala je veličinu vojske za 200 posto i povećala poreze kako bi zajamčila stalni prihod vladi, a posebno vojsci. Ona je centralizirala vladu objedinjujući austrijsku i češku kancelariju, koja je ranije bila odvojena, u jednu upravnu kancelariju. Također je započela ono što je postalo poznato kao Diplomatska revolucija 1756. kada je stvorila savez s Francuskom, bivšim neprijateljem, koja će služiti kao koalicija protiv novih saveznika Prusije i Velike Britanije. Njene reforme i političke odluke bile su uspješne u jačanju ekonomije i države uopće.

Marija Terezija bila je i učesnica prosvetiteljstva. Snažno je promovisala obrazovanje i liberalnu politiku. Osnovala je Carsku i Kraljevsku nauka i književnosti u Briselu i podržala medicinska istraživanja zahtijevajući da Univerzitet u Beču dobije novac kako bi medicinski fakultet bio efikasniji. Neke građanske reforme Marije Terezije uključivale su ukidanje spaljivanja vještica i mučenja, ukidanje smrtne kazne i obavezu obrazovanja.

Katarina Velika (1729 – 1796)

Katarina II, poznata i kao Katarina Velika, vladala je Rusijom. Katarina se pamti po tome što je donijela prosvjetiteljske ideje u Rusiju, ali i širila carstvo. Njena vladavina trajala je ili 34 godine, počevši od 28. juna 1762. godine i završavajući njenom smrću 6. novembra 1796. godine.

Katarina je rođena u Poljskoj a 1744. se preselila u Rusiju kako bi se udala za Petra III koji je bio nasljednik ruskog prijestola. Svog supruga doživljavala je kao arogantnog i nezrelog i, konačno, 1762. godine, Katarina se zavjerila s carskom stražom da svrgne svoga muža.

Kao carica, Katarina je nastavila proces moernizacije Rusije kao Petar Veliki i carica Elizabeta prije nje. Integrirala je ideje prosvetiteljstva u svoju politiku, promovisala umjetnost i vodila uspješnu vanjsku politiku. Ona je, takođe, proširila Rusko Carstvo na Crno more porazom Osmanskog carstva u dva velika rata. Katarinovo carstvo prostiralo se na tri kontinenta: Evropi, Aziji i dijelu Sjeverne Amerike. Protezalo se od Arktičkog okeana na sjeveru, Crnog mora na jugu, Aljaske i Tihog okeana do Baltičkog mora na zapadu.

Viktorija (1819 – 1901)

Viktorijino carstvo prostiralo se na 14,2 miliona kvadratnih milja, prostiralo se na šest kontinenata i kontrolisalo zemlje poput Australije, Kanade, Indije, Novog Zelanda, Nigerije, Južne Afrike i Sudana, kao i mnogih drugih. Geografski gledano, Britansko carstvo je bilo najveće kolonijalno carstvo u devetnaestom vijeku i najveće u historiji. Viktorija je vladala preko 400 do 458 miliona ljudi za vrijeme svoje vladavine. Viktoria je inspirisala svjetski trend poznat kao “viktorijanska era”. Viktorijanska era utjecala je na konzervativne vjerske i društvene stavove, modu i politiku u svojoj zemlji, kao i u Sjedinjenim Državama i drugim zemljama. Viktorijina vladavina započela je 1837., a završila smrću 1901. Vladala je 63 godine.

Viktorija je doprinijela masovnim političkim i društvenim reformama u Velikoj Britaniji, kao i u Britanskom carstvu. Podržala je akt Parlamenta 1838. kojim se ukida ropstvo u svim kolonijama u Britanskom carstvu.