POGINULI NIJEMCI U OKUPIRANOM BEOGRADU – istine i laži Prleta i Tihog
Gledajući filmove i TV serije, nekadašnji Jugosloveni su vjerovali da su Titovi partizani i njihove kolege – „ilegalci“ po okupiranim gradovima, Beogradu i Zagrebu, satrli toliko Nijemaca da im je Staljingrad došao kao spas od krvoločnih Jugoslovena.
Međutim, nakon okončanja jugoslovenske priče novi historičari su počeli da kopaju po, do tada zabranjenim, arhivama a novopronađeni dokumenti su govorili nešto drugo od serija i filmova. Ispostavilo se da nije bilo mnogo mrtvih Nijemaca u borbama u Jugoslaviji. A još ih je manje bilo u gradovima, gdje su ilegalci u serijama Otpisani TV Beograd i Nepokoreni grad TV Zagreb pravili masakr među nacistima.
Aprilski rat 1941. godine pokazao je sve zablude Kraljevine Jugoslavije. Država je pala za nedjelju dana. Posebno je zanimljiv bio pad Beograda. Kako je zabilježeno, njemački kapetan Klingenberg je u predvečerje 12. aprila 1941. sa četiri vojnika u čamcu prešao Dunav, zarobio kamion od jugoslovenskih rezervista i kroz pust grad neometan se provezao niz Bulevar kralja Aleksandra do njemačke ambasade gdje je razvio zastavu Trećeg rajha i preko radio-stanice javio komandi da je jugoslovenska prijestonica zauzeta. Klingenberg je zbog ovog herojskog podviga od Hitlera odlikovan Viteškim krstom Gvozdenog krsta.
Međutim, šta se dešavalo tokom same okupacije, između 12. aprila 1941. i 12. oktobra 1944. kada je u režiji NOVJ i Crvene armije počela bitka za Beograd.
Koliko je Nijemaca stradalo u tom periodu?
Decenijama smo slijepo vjerovali Otpisanima koji su nas ubijedili da su njemački gubici u prijestonici Jugoslavije bili na nivou Staljingradske bitke.
Istina je, nažalost, da su stradala dvojica, oba od ruke komunističkih ilegalaca.
Prvi Nijemac koji je stradao bio je kolateralna šteta čuvenog oslobađanja Aleksandra Rankovića iz beogradske bolnice. Spašavanje su 29. jula 1941. organizovali su Spasenija Cana Babović i Đuro Strugar, na izričito naređenje Josipa Broza koji je u tom trenutku bio na Dedinju; Tito je bio spreman na sve da bi spasio Rankovića, pa je u akciji učestvovalo 60 ilegalaca. Vojnik Vermahta koji je izgubio život slučajno se našao ispred bolnice i poginuo u razmjeni pucnjave.
Drugog njemačkog vojnika, koji je raznosio poštu, ubio je ilegalac Radoslav Ćosić u organizovanom atentatu.
Inače, komunistički ilegalci su prije svega ciljali domaće izdajnike, saradnike okupatora i policijske doušnike; ne samo što je odmazda za njih nad civilnim stanovništvom bila manja ili nikakva, nego su oni i bili mnogo opasniji za partizanski pokret u samom gradu. Komunisti nisu ubijali ni žandarme ni stražare, njihov glavni cilj su bili pripadnici Specijalne policije.
Da su ilegalci pobili u Beogradu onoliko Nijemaca koliko je prikazano u Otpisanima, Hitler bi teško mogao da napadne Sovjetski Savez. Otpisani su bili ćorak. TV ćorak. Ili, preciznije rečeno – historijska laž.
