9. MART 1991. – prve tenkove Milošević je poslao na Srbe
Prve masovne demonstracije koje su uzdrmale režim Slobodana Miloševića i zbog kojih je on izveo tenkove na beogradske ulice desile su se 9. marta 1991. godine. Taj datum je istovremeno bio i početak vaninstitucionalne političke borbe opozicije, a Milošević je demonstrante i opoziciju nazvao „snagama haosa i bezumlja“.
Proteste u Beogradu organizovao je i predvodio Srpski pokret obnove Vuka Draškovića, tada najjača opoziciona stranka, koja je zagovarala promjenu sistema i pozivala se na demokratizaciju i nacionalnu obnovu države. Demonstracije su organizovane zbog huškačkog izvještavanja TV Beograd. Direktan povod bio je komentar na TV Beograd u kome se navodi da SPO sarađuje sa proustaškim i profašističkim režimom u Hrvatskoj. Glavni zahtjev je bila ostavka direktora i četiri urednika televizije.
U centru Beograda okupilo se oko 100.000 građana, a oko podne milicija je krenula u akciju razbijanja demonstracija. Miloševićev režim nije želio da dozvoli demonstracije, pa je milicija blokirala prilaze Trgu republike i počela da potiskuje demonstrante, koristi palice, suzavac i vodene topove.
Lideri opozicije su se pred naletom milicije sklonili u Narodno pozorište. Sa balkona Narodnog pozorišta govorili su Vuk Drašković, Dragoljub Mićunović, Zoran Đinđić i Vojislav Košutnica, a Drašković je demonstrantima izdao komandu “Juriš!”
Tada su počeli žestoki, višesatni sukobi na ulicama Beograda u kojima su život su izgubile dvije osobe, učesnik protesta Branimir Milinović (18) i policajac Nedeljko Kosović (54).
U kasnim večernjim satima angažovani su i tenkovi JNA. Tenkovi su izašli u 19:30 časova, a kako je tada saopštilo Predsjedništvo SFRJ, na čijem je čelu bio srbijanski predstavnik Borisav Jović, to je učinjeno na zahtjev rukovodstva Srbije i saveznog sekretara za odbranu generala Veljka Kadijevića.
Centar grada bio je opustošen, a u sukobima demonstranata i milicije povrijeđeno je 114 osoba – 58 milicionerai 86 građana, a uhapšeno je 158 ljudi, među kojima i Drašković. Tog dana je milicija nasilno zabranila rad Radija B92 i cenzurisala televiziju Studio B.
Hapšenje lidera SPO bilo je okidač za nemire koji su pokrenuti u Studentskom gradu 10. marta. Protest studenata poznat je pod imenom „plišana revolucija“ jer su studenti insistirali na mirnom protestu, a kao simbol izabrali plišanu igračku pande. Demonstranti su imali 8 zahtjeva, između ostalih ostavku Dušana Mitevića, direktora TV Beograd i četvoro urednika, ostavku ministra milicije Radmila Bogdanovića, omogućavanje rada radio B92 i televiziju Studio B i puštanja na slobodu Vuka Draškovića. Plišana revolucija nastavljena je na Terazijama sve do 14. marta, kada su Drašković i svi uhapšeni oslobođeni, a Skupština Srbije usvojila ostavke direktora televizije i dotadašnjeg ministra unutrašnjih poslova Radmila Bogdanovića, smjenjeni su urednici TV Beograd a B92 i Studio B su nastavili sa radom.
